آموزش در ترجمه ی شفاهی
از زمان انتشار اولین نوشته ها با موضوع آموزش در ترجمه ی شفاهی در سال های ۱۹۵۰، انتقال دانش و مهارت های پیشنیاز به نسل بعدی حرفه ای ها نگرانی حائز اهمیتی در ادببیات این حوزه بوده است. با این برداشت که آموزش مستلزم درک جامع آن چیزی است که باید تدریس شود، بخش عمده ی تحقیق در ترجمه ی شفاهی در بافت و به طور کمابیش مستقیم، در خدمت تربیت مترجم اجرا شده است.
اکثر ترجمه پژوهان در حوزه ی مطالعات ترجمه ی شفاهی به آموزش در ترجمه شفاهی مشغول هستند، و مطالعات متعددی بر روی دانشجوهای آزمودنی اجرا شده است. حجم انبوه توصیفات تجربی عمل های آموزشی با بررسی های نظام مند داده – بنیاد تکمیل شده است. در کنار مسائل پایه ی مبتنی بر برنامه ی آموزشی، موضوعات برجسته در ادبیات مترجم شفاهی در برگیرنده ی مسائلی مانند گزینش دانشجو و ارزشیابی کنش به همراه روش های آموزش با هدف توسعه ی مهارت های شکل دهنده ی توانش هسته ای مترجم شفاهی هستند.
نظرات
ارسال یک نظر